90’ların rock dünyasına damgasını vuran gruplardan biri olan Pearl Jam’in temelleri, Mother Love Bone grubunda atıldı. 1990’da vokalist Andrew Wood aşırı dozda eroinden öldüğünde gitarist Stone Gossard ve basçı Jeff Ament yeni bir ekip kurdular. Mike McCready’nin gitar, Soundgarden’dan Matt Cameron’ın davul çaldığı bu yeni kadronun yaptığı demo, Eddie Vedder adındaki San Diego’lu sörfçüye ulaştı. Vedder vokalleri kendi orijinal şarkı sözleriyle yeniden kaydettiğinde hemen gruba katılması için davet edildi. Bundan kısa süre sonra Dave Krusen full- time davulcu olarak alınmasıyla orijinal kadro tamalandı. İsimlerini Pearl Jam olarak değiştiren grup, 1991’in başlarında ilk albümleri “Ten”i kaydetti. Albüm Ağustos ayına kadar piyasaya çıkmasa da grup, Andrew Wood için düzenlenen Temple of the Dog projesiyle kendini tanıttı. “Ten” piyasaya çıktıktan ancak beş altı ay sonra, Nirvan’nın alternatif rock gruplarının önünü açmasıyla önemli satış rakamlarına ulaşabildi. Ancak kısa bir süre sonra Pearl Jam’in satışları Nirvana’yı geçti. “Ten”in çıkışından kısa süre sonra Krusen gruptan ayrıldı ve yerine Dave Abbruzze geçti. 1992 yılı boyunca parçaları birbiri ardına hit olan Pearl Jam, kitlesini genişletti. Artık rock yıldızları olmuşlardı ama ikinci albümlerin “Vs”de müzik endüstrisinin kurallarına uymayı reddettiler ve albümden single veya video klip çıkarmadılar. Buna rağmen ilk haftasında bir milyon satan bu albüm kısa sürede bir numaraya yerleşti. 1994’te yaptıkları Amerika turnesinde stadyumları değil, daha küçük konser salonlarını tercih ettiler. Bu turne sırasında ayrıca müzik endüstrisinin tekellerinden biri olan Ticketmaster’la bilet fiyatlarını 20 $’ın altında tutamadıkları gerekçesiyle anlaşmazlğa düştüler ve geri kalan konserlerini iptal ettiler. Ticketmaster’ı haksız kazanç sağlamak suçuyla mahkemeye verdiler ve mahkeme devam ederken yeni bir albüm yaptılar. Kayıtlar tamamlandıktan sonra Dave Abbruzze’yi gruptan attılar ve yerine eski Red Hot Chili Peppers ve Eleven davulcusu Jack Irons’ı aldılar. Üçüncü albüm “Vitalogy”, 1994’ün sonunda piyasaya çıktı ve ikincisinin başarısını yakaladı. Pearl Jam 1995 yılı boyunca da Ticketmaster’la mücadelesini sürdürdü ancak mahkeme kararı bilet şirketinin lehine oldu. 1995’in başlarında grup Neil Young’la bir albüm yaptı. Vedder karısı Beth’in deneysel grubu Hovercraft’le birlikte turneye çıktı ve Stone Gossard Mad Season adında bağımsız bir plak şirketi kurdu. Mike McCready ise Alice in Chains’den Layne Staley’le birlikte bir proje yaptı. Tamamen Neil Young şarkılarından oluşan “Mirror Ball”, yasal bazı sorunlar nedeniyle grup olarak Pearl Jam’in adı geçmeksizin çıktı. 1996’nın yazında dördüncü albüm “No Code” geldi. Geleneksel olarak çok olumlu eleştiriler alan ve bir numaraya çıkan bu albüm, deneysel tarzının bazılarına çok yabancı gelmesi nedeniyle kısa sürede düşüş gösterdi. Bu düşüşün bir nedeni olarak da grubun Ticketmaster’la olan anlaşmazlığı dolayısıyla büyük bir turneye çıkmak istememesi gösterilebilir. Pearl Jam 1997’nin büyük kısmını stüdyoda, gözlerden uzak kayıt yaparak geçirdi. Bu arada Gossard yan projesi Brad’le birlikte ikinci albüm “Interiors”ı yaptı. Yılın sonlarında daha hord- rock sound’lu “Yield” albümü geldi. Şubat 1998’de çıkan albüm büyük beğeni topladı, çıktığı ilk hafta listelerde iki numaraya yükseldi ancak ticari başarısı önceki albümlere göre sönük kaldı. 1998 yazında büyük bir turneyle albümü destekleyen Pearl Jam, yılın sonunda canlı kayıtlardan oluşan “Two Legs”i çıkardı. Jack Irons sağlığının bozuk olması nedeniyle turneye katılamadı, onun yerine Soundgarden davulcusu Matt Cameron geçti. 1999’da Pearl Jam J. Frank Wilson’ın eski parçası “Last Kiss”e yaptığı cover’la çok büyük bir başarı yakaladı ve altın plak statüsüne ulaşan single, grubun o tarihe kadar yaptığı en büyük pop hit oldu. Grup 2000 yılında Tchad Blake’in prodüktörlüğünde yaptığı “Binaural”la listelere geri döndü.
Cuma 5 Ekim - 21:09
